نگاهی به منابع تولید الکتریسیته در جهان

بذارین یه نگاه به بقیه کشورهای دنیا بندازیم. نمودارهاشون رو پایین آوردم. 

اول از همه آمریکا: منبع حدود ۵۰ درصد از برق این کشور زغال سنگ هست! یه منبع کاملا آلوده‌کننده و آسیب رسان نه از نظر تولید گازهای گلخانه‌ای بلکه از نظر تولید انواع آلودگی‌های دیگه! اینجا هم درصد بیشتر منبع تولید برق رو، به جای منابع آبی و نفتی، کم کم به گازی و اتمی تبدیل کرده که تقریبا سهم گاز و اتمی هم جمعا مابقی ۵۰ درصد رو گرفته.

اما اندونزی: جالبه اینجا هم مصرف زغال سنگ رو برده بالا و جای منبع نفتی رو برای تولید برق گرفته! در کنارش گاز هم سهمش رو تقریبا کم کرده نسبت به چند سال پیش.

و اما ژاپن: زغال سنگ و گاز بیشتر شده و جای نفت و اتمی رو گرفته.

ولی چین: چه به روز محیط زیست میاره این کشور با مصرف آنچنانی زغال سنگش.

جالبه که میانگین جهانی تولید برق حدود ۴۰ درصد منبع خودشو به زغال سنگ اختصاص داده. بعد گاز، آب و اتمی و منابع نفتی مستقیم سهمشون رو دارن کم کم از دست میدن.

و البته خاور میانه به خاطر منابع گازی زیادش سهم اصلی رو به گاز داده.

اینا فقط یه آمار از منابع تولید برق در دنیا بود؛ با در نظر گرفتن این مطلب که برق یکی از منابع اصلی انرژی مصرفی روزانه هست، یه سوال برام مطرح شده که دقیقا ایران توی معاهده پاریس چرا باید اینقدر سخاوتمندانه، کاهش داوطلبانه ۴ درصدی و حداکثر ۱۲ درصدی گازهای گلخانه‌ای (البته مقدار حداکثری رو مشروط به رفع تحریم‌ها کرده که هیچ که قابل صحت‌سنجی نیست، حتی اگه اتفاق بیفته باید یه نگاهی به تاثیرات این کاهش ۱۲ درصدی بر اقتصاد کشور رو هم در نظر داشت) رو تقبل بکنه؟!

برای شناخت بهتر لازمه که یه نگاه به چند تا کشور دیگه، از نظر شرایط قبول معاهده پاریس داشته باشیم: کشور عربستان با شرط عدم ضربه بر اقتصاد کشور و به نحوی مبهم تعهدات خود را ارائه نموده و کشور قطر تعهد به کاهش گازهای گلخانه‌ای از طریق تنوع‌بخشی به اقتصاد را مطرح نموده و هیچ‌گونه تعهد مشخصی ارائه نداده است و عراق با احتیاط به کاهش یک درصدی گازهای گلخانه‌ای اکتفا نموده و روسیه تصمیم خود را به سال ۲۰۲۰ موکول نموده است‌. البته لازم نیست که یادآوری بشه که آمریکا از این معاهده خارج شده.